مذاکره و ارتباط با آمریکا یعنی ناامیدی مستضعفان
یکی از مهم‌ترین مزیت‌های ایران نسبت به تمامی بازیگران در سطوح مختلف در جهان، پیشرفت‌های چشم‌گیر و معنادار در عین مقاومت در مقابل تحریم‌ها وتوطئه‌های مستکبرین بوده است. در واقع، مقاومت در چنین فضایی، یکی از منابع الهام‌بخشی ایران محسوب می‌شود چرا که ملت‌های مستعضف به عینه می‌توانند ببینند که یک ملت با وجود همه مشکلات، توانسته به دستاوردهای غیرقابل انکاری دست یابد؛ دستاوردهایی که برخی دولت‌ها با وجود سازش با استکبار، نتوانسته‌اند به آن دست یابند. مصر در این خصوص یک مثال عالی است. تقریبا انقلاب اسلامی ایران و پذیرش پیمان کمپ دیوید از سوی مصر در یک برهه زمانی رخ داد. ایران سفارت رژیم صهیونیستی در تهران را به نماینده فلسطین تحویل داد اما مصر، این رژیم منحوس را به رسمیت شناخت تا از مواهب آن بهره‌مند شود. اما نتیجه آن چه شد؟
هفت سال قبل، یک جوان عرب در یکی از برنامه‌های زنده شبکه الجزیره، سوالی را مطرح کرد که چندان به مذاق میهمان برنامه خوش نیامد. او پرسید: «۳۰ سال از معاهده کمپ دیوید گذشته است. مصر ۳۰ سال در صلح بوده در حالی‌که الان نسبت به وضع داخلی و پیشرفت کمبود وجود دارد. اما در مقابل ۳۰سال از پیروزی انقلاب اسلامی ایران می‌گذرد در حالی‌که ۸ سال آن در جنگ و بقیه در محاصره اقتصادی گذشته است و امروز می‌بینید که ایران ماهواره به فضا می‌فرستد اما حالا مصر بعد از ۳۰ سال به کجا رسیده است؟» پطروس غالی که در زمان پذیرش کمپ دیوید وزیر امورخارجه انور سادات بود و حتی همراه او به کنست رژیم صهیونیستی هم رفته و بعدها هم دبیر کل سازمان ملل شده بود، به عنوان میهمان برنامه پاسخ داد: «مصر در بسیاری از زمینه ها پیشرفت کرده است» اما مجری از او پرسید: «آیا به سمت عقب پیشرفت کرده؟» و غالی پاسخ داد که: «در زمینه‌های مختلف مصر پیشرفت کرده است.» او نزدیکی به جهان غرب را به عنوان یکی از این پیشرفت‌ها بیان کرد! پیشرفتی که با اعتراض مجری برنامه هم مواجه شد.
هرگونه اقدامی که منجر به تخریب این منبع الهام‌بخش ایران در میان ملت‌های مستضعف گردد، علاوه بر این‌‌که با آرمان‌ها و ارزش‌های انقلاب اسلامی سازگاری ندارد، حتی بر اساس یک عقلانیت مبتنی بر سود و زیان هم باید آن را غیرعقلانی دانست. مذاکره و ارتباط با آمریکا از این منظر، اقدامی غیرعقلانی محسوب می‌شود چرا که حلقه دوستان و همراهان جمهوری اسلامی ایران که مهم‌ترین متحدان راهبردی ایران در منطقه و جهان هستند را آزرده‌خاطر ساخته و عمق نفوذ انقلاب اسلامی را محدودتر می‌سازد.
رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران در خطبه‌های نماز جمعه 26 دی‌ماه 1376 در این خصوص این‌گونه می‌فرمایند:
اگر جمهورى اسلامى با آمریکا پشت میز مذاکره بنشیند، آمریکایی ها خیالشان از این جهت راحت مى‌شود؛ به هرجایى در دنیا مى‌گویند: شما براى چه تلاش مى‌کنید؟ شما که مثل ایران نخواهید شد، به پاى ایران که نخواهید رسید! هر چه بشوید، یک ملت و یک نظام و آن شکوه و شجاعت را که پیدا نخواهید کرد؛ آن ها هم بالاخره مجبور شدند و این‌جا پاى میز مذاکره آمدند؛ شما دیگر چه مى‌گویید؟ یعنى با تسلیم ملت ایران و نظام جمهورى اسلامى ایران به نشستن پاى میز مذاکره با آمریکا، خیال آمریکا از بسیارى از این مبارزات دنیاى اسلام آسوده خواهد شد.
***
• کاری از تحلیلگر اندیشکده راهبردی تبیین
• عضویت در کانال اندیشکده راهبردی تبیین:
