در تجاوز پیشین ترکیه به خاک سوریه که با نام «سپر فرات» صورت گرفت و مناطق اعزاز تا جرابلس اشغال شد، اردوغان پس از شکست داعش در الباب و اشغال این شهر، به صراحت گفت که قصد دارد به منبج حمله کند. منبج آن زمان در اختیار کردها بود و هم‌چنان نیز هست. در صورت تحقق این وعده، برای نخستین بار بود که ترکیه و نیروهای متحدش با کردها به صورت جدی روبرو می‌شدند. البته پیش از این، در سواحل غربی فرات در جرابلس درگیر‌ی‌هایی میان این دو رخ داده بود اما چندان جدی نبود. ارتش سوریه برای سد کردن راه ترکیه به‌سرعت اقدام کرد و در جنوب منبج، چند روستا را از اشغال داعش در آورده و خود را به مرز منبج رساند تا هم مانع از پیش‌روی عمیق‌تر ترکیه در خاک سوریه شود و هم مانع از حمله‌ی ترکیه به کردها. کردها در آن روزها، عملا تحت حمایت ارتش ترکیه قرار گرفتند.
?اکنون اما در عفرین، کردها می‌توانستند در همان ابتدای کار، پذیرای ارتش سوریه باشند. حضور ارتش سوریه در عفرین قطعا مانع از حمله ترکیه به آن می‌شد. سخنانی طرح شد اما جمع‌بندی کردها این نشد و ترکیه این بار با عملیات «شاخه زیتون» به عفرین حمله کرد. تا اینجای کار هم به نقل از رویترز و به گفته‌ی خود کردها، این ارتش سوریه است که با حمایت‌های لجستیکی و بشردوستانه، زمینه‌ی مقاومت آن‌ها در مقابل ترکیه را فراهم ساخته است. اخیرا هیثم مناع یکی از معارضینی که هرگونه عملیات مسلحانه علیه دولت را رد می‌کند، از کردها خواسته تا امنیت عفرین را به ارتش سوریه بسپارند تا آرامش در آن حکم‌فرما شود.
?کردهای سوریه در مسیر باطلی که قرار گرفته‌اند، سیاست‌ورزی هوشمندانه‌تری از کردهای عراق دارند اما با این وجود، آزمون و خطاهای آن‌ها می‌تواند هزینه‌های سنگینی برای‌شان ایجاد کند. عفرین بخشی از خاک سوریه است. کردها باید این را بپذیرند.
☘ کانال مرجع در حوزه سیاست خارجی ? اندیشکده راهبردی تبیین?
T.me/joinchat/AAAAADvAH-enX3cx_SOOlw
