مذاکرات هسته‌ای ایران و کشورهای 1+5 امروز و فردا در ژنو برگزار می‌گردد.
بدون توجه به مباحث فنی که در حیطه‌ی تخصصی نگارنده نیست، برای تیم مذاکره‌کننده آرزوی توفیق می‌کنیم. تیمی که “بچه های انقلاب هستند “و کاری سنگین را در پیش دارند.
این تیم نماینده ملت 75 میلیونی ایران است و باید پاسخگوی تمام افکار عمومی ملت شریف ایران باشد و از حقوق این ملت نجیب ذره‌ای عقب‌نشینی نکند. اما “نرمش قهرمانانه” تاکتیکی است که ما از پیامبر اکرم (ص) آموختیم که نمونه‌ی بارز آن صلح حدیبیه بود؛ صلحی که سرانجامی جز فتح مکه را در بر نداشت. مورد صحبت ما با سردمداران کاخ سفید است. همان‌ها که هم اکنون در ژنو هستند و آرزوی مذاکره با ایران اسلامی را دارند و از دو حالت خارج نیستند:
1- سران کاخ سفید واقعاً برای توافق نهایی با ملت ایران آمده‌اند و قصد تلف کردن وقت مسئولین جمهوری اسلامی ایران و ملت ایران و مردم را ندارند. اما سران کاخ سفید باید به افکار عمومی توضیح دهند که نظریه‌ی دکترین احیاء و دادن اختیار به رژیم مرتجع عربستان سعودی چطور باهم تجمیع می‌شوند؟
سران کاخ سفید با تمام ادعای حقوق بشر و غیره، اختیار تام به رژیمی داده‌اند که دستش به خون مردم عربستان، بحرین، یمن، مصر، سوریه، لبنان، پاکستان و افغانستان آلوده است.
رژیم آل سعود گستاخانه گروه‌های تروریستی القاعده و النصره و جیش العدل و… را تجهیز می‌کند و این گروه‌ها را به جائی رسانده است که در داخل ایران هم اقدام به کارهای شومشان می‌کنند.
بمب‌گذاری اخیر ایادی صهیونیسم جهانی قبل از مذاکرات هسته‌ای و در حین نبرد قلمون سوریه، اوج پستی سران آل سعود را نشان می‌دهد؛ رژیمی که فتوای جهاد نکاح می‌دهد و علناً بدعت در دین می‌گذارد، دیگر برای خون مردم ایران، عربستان، بحرین، سوریه و لبنان هیچ ارزشی قائل نیست.
خاندان پادشاهی آل سعود، باید منتظر عواقب اقدامات بندربن‌سلطان باشند. اما هیچ قضاوتی درباره‌ی راستی آزمایی کاخ سفید در مذاکرات هسته‌ای نداریم و چون مسلمانیم بنا را بر این می‌گذاریم که سران کاخ سفید ناخواسته در دام حکام عربستان افتاده‌اند. اما اگر از ارتباط کاخ سفید و عربستان بگذریم، رابطه‌ی واشنگتن و تل‌آویو بحث دیگری است. تل‌آویو حتی به صورت تاکتیکی هم که شده تمام نیروی خود را روی فرانسه گذاشته تا فرانسه نقش پلیس بد را بازی کند. این اقدام می‌تواند از فشار افکار عمومی بر روی واشنگتن بکاهد. ضمناً کاخ سفید و خواسته‌هایش می‌تواند همان خواستن مطلوب مذاکرات شود.
2- اگر سران کاخ سفید اذعان به این واقعیت دارند که مذاکرات فقط برای نمایش افکار عمومی دنیا است، لااقل آزادمرد باشند و به دروغ جلوی دوربین‌ها اعلام نکنند که ایران در مذاکرات سنگ‌اندازی می‌کند.
این واقعیات همه را به یاد ابی‌عبدا… می‌اندازد، آنجا که فرمود: «ای شیعیان ابی سفیان! اگر دین ندارید لااقل آزادمرد باشید…»
