بلافاصله پس از پایان سخنرانی اخیر سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان سناریوها و تحلیل‌های بسیاری درباره واکنش حزب‌الله به دو حمله پهپادی رژیم صهیونیستی به ضاحیه جنوبی لبنان مطرح شد اما صرف نظر از اینکه این تشدید تنش‌ها در راستای تلاش بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل برای “درخشان کردن” کارنامه خود پیش از برگزاری انتخابات پارلمانی در ماه سپتامبر است، هنوز اهداف اسرائیل از این تشدید تنش‌ها نامشخص باقی مانده است؛ اهدافی که منطقه مشخصی را دربرنگرفته بلکه از عراق تا سوریه و لبنان را شامل شده است.
سایت النشره در تحلیلی نوشت: “نمی‌توان گفت که تل‌آویو از حجم واکنش‌های مورد انتظار به حملاتش به ویژه واکنش‌ها به دو حمله این رژیم به پایگاه‌های حزب‌الله در ضاحیه جنوبی لبنان و عقربا در سوریه آگاهی نداشت. به خصوص که معادله جدیدی که دبیرکل حزب‌الله بار دیگر آن را یادآور شد، از چندین ماه پیش اعلام شده بود و طرف اسرائیلی جدیت آن را می‌داند مگر اینکه در نتیجه شکست یا کوتاهی اطلاعاتی دچار یک اشتباه غیرعمدی شده باشد البته با توجه به اینکه درباره حادثه نخست رژیم صهیونیستی سکوت اختیار کرد و پیرامون حمله دومش یعنی حمله به سوریه آن را علنی کرد.
در این راستا، چندین نکته مهم وجود دارد که برای فهم حقیقت آنچه رخ می‌دهد، باید روی آنها متمرکز شد؛ نخست اینکه، تنش اخیر رژیم صهیونیستی زمانی رخ داد که هم‌پیمانان تل‌آویو در منطقه از عربستان گرفته تا امارات و حتی آمریکا، تقریبا از فکر رویارویی با ایران گذشته‌اند، این در حالی است که تل‌آویو برای این رویارویی بیشترین تمایل را داشت و همین مساله اختلاف اصلی اسرائیل با دولت سابق آمریکا به ریاست جمهوری باراک اوباما بود.
دوم اینکه همزمان با نکته نخست، نمی‌توان تلاش‌ها به ویژه از ناحیه اروپا را برای باز کردن باب گفت‌وگو با تهران نادیده گرفت، این تلاش‌ها در حضور محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران در محل برگزاری نشست گروه ۷ در فرانسه نمود پیدا کرد و در این خصوص ترامپ نیز اعلام کرد، ضمن توافق با او، ظریف در این محل حضور یافته است. در نتیجه ممکن است تل‌آویو بیشترین آسیب را از این رویکرد ببیند.
بر این اساس، احتمالا طرف اسرائیلی می‌خواهد با ایجاد تنش‌های اخیر خود، پیامی به هم‌پیمانانش بفرستد مبنی بر اینکه اگر از مقابله با هم‌پیمانان منطقه‌ای ایران عاجز هستند، اسرائیل آماده است برای این مقابله وارد عمل شود. در نتیجه آنها نباید در این زمان عقب نشینی کنند. یا اینکه تل‌آویو پیش از رسیدن به مرحله مذاکره میان تیم‌های مختلف منطقه‌ای و بین‌المللی، به دنبال ایجاد قواعد جدید درگیری با هدف حفظ منافع خود است.
سوم اینکه، به ویژه پس از هدف قرار دادن پایگاه‌های جبهه مردمی برای آزادی فلسطین همزمان با تمرکز مجدد بر مرزهای لبنان و سوریه از بیش از یک طرف داخلی و خارجی، نمی‌توان خط عملیات اسرائیل از عراق گرفته تا سوریه و لبنان را از هدف اصلی که همان قطع راه‌های امدادرسانی تهران به بیروت است و تل‌آویو در دوره گذشته به دنبال آن بود، جدا کرد، گویی هدف مورد نظر اعمال معادله جدید بر این خط عملیات آن هم با حمایت آشکار آمریکا است.
چهارمین نکته اصلی این است که احتمالا آمریکا از تمامی تنش‌هایی که به ویژه در عراق رخ می‌دهند، دور نیست اما نکته قابل توجه نوع تعامل تل‌آویو با این خط عملیات به صورت یک جبهه واحد است. این در حالی است که در مقابل به نظر می‌رسد، محور مقاومت بر این اساس برخورد نمی‌کند، چرا که معادله‌ای که سید حسن در سطح لبنان برای تعامل با پهپادها مطرح کرده طبق آنچه اعلام شده، جدای از تعاملات عراقی‌ها با این تنش است.
نکته پنجم نیز این است که همه حوادثی که رخ داده را نمی‌توان از موضوع “معامله قرن” جدا کرد که همچنان طرح اصلی آمریکا در خاورمیانه است و پیامدهای زیادی بر کشورهای مورد حمله اخیر اسرائیل خواهد داشت و در نتیجه دست کم از دیدگاه اسرائیل، جدا کردن آنچه امروز رخ می‌دهد از روندی که از چند سال پیش در سطح این منطقه جریان داشته اقدامی نادرست است.
در نهایت، تل‌آویو امروز با صرف نظر از هدف اصلی در هر اقدامی که اجرا می‌کند، به ویژه پس از برخورد مستقیم با حزب‌الله احتمالا دچار اشتباه شده است و می‌داند که پاسخ این حزب با حملات اخیر رژیم صهیونیستی فاصله‌ای نخواهد داشت اما پس از این پاسخ آیا تل‌آویو به قواعد جدید درگیری پایبند خواهد بود یا اینکه بنا دارد دست به رویارویی علنی بزند که تا الآن اهداف و مدت زمانش نامعلوم است.”
- این مطلب، صرفاً جهت اطلاعِ مخاطبان، نخبگان، اساتید، دانشجویان، تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران بازنشر یافته و الزاماً منعکس‌کننده‌ی مواضع و دیدگاه‌های اندیشکده راهبردی تبیین نیست.
- منبع: خبرگزاری ایسنا
